قطعات فلزی دقیق، قطعات پرسکاری تجهیزات پزشکی

درباره پانچ کردن قطعات

سوراخ‌های پانچ با قطری برابر یا کمتر از دو برابر ضخامت ماده، در پردازش قطعات پرسکاری شده، به عنوان سوراخ‌های با قطر کوچک شناخته می‌شوند. در پردازش و پانچ قطعات پرسکاری شده معمولی، حداقل قطر سوراخ بر ضخامت ماده تأثیر می‌گذارد. حداقل مقدار حد: تکنیک‌های سوراخکاری و برقوکاری معمولاً زمانی استفاده می‌شوند که قطر پانچ کمتر از حداقل مقدار حد باشد، اگرچه راندمان پردازش آنها بسیار پایین‌تر از تکنیک‌های پرسکاری است.

در سال‌های اخیر، روش پردازش این سوراخ‌های ریز به تدریج با روش پرسکاری جایگزین می‌شود. اکنون این فناوری به سرعت در حال توسعه است. هنگام پانچ سوراخ‌های کوچک در صفحه، زمانی که ضخامت ماده بیشتر از قطر پانچ باشد، فرآیند پانچینگ انجام نمی‌شود. این یک فرآیند برش نیست، بلکه فرآیندی است که مواد از طریق پانچ به داخل قالب مقعر اکسترود می‌شوند. در ابتدای اکستروژن، بخشی از مواد زائد پانچ شده فشرده شده و به ناحیه اطراف سوراخ فشرده می‌شوند، بنابراین ضخامت مواد زائد پانچ شده عموماً کمتر از ضخامت ماده اولیه است. هنگام پانچ سوراخ‌های کوچک در قطعات پرسکاری، از آنجایی که قطر پانچ پانچ بسیار کوچک است، اگر با استفاده از روش‌های معمولی پانچ شود، پانچ کوچک به راحتی می‌شکند. بنابراین، باید تلاش‌هایی برای افزایش استحکام پانچ انجام شود تا از شکستن و خم شدن آن جلوگیری شود.