آسانسورهای بدون اتاق ماشین نسبت به آسانسورهای اتاق ماشین هستند. به این معنا که از فناوری مدرن تولید برای کوچک کردن تجهیزات در اتاق ماشین با حفظ عملکرد اصلی، حذف اتاق ماشین، و انتقال کابینت کنترل، ماشین کشش، محدود کننده سرعت و غیره در اتاق ماشین اصلی استفاده می شود. بالا یا کنار چاه آسانسور، در نتیجه اتاق ماشین سنتی را حذف می کند.
منبع تصویر: میتسوبیشی آسانسور
ریل های راهنما وبراکت های راهنماآسانسورهای بدون اتاق ماشین و آسانسورهای اتاق ماشین از نظر عملکرد مشابه هستند، اما ممکن است در طراحی و نصب تفاوت هایی وجود داشته باشد که عمدتاً به عوامل زیر بستگی دارد:
موقعیت نصب ریل های راهنما
آسانسورهای اتاق ماشین: معمولاً ریل های راهنما در دو طرف چاه آسانسور نصب می شوند و فرآیند نصب نسبتاً معمولی است زیرا در طراحی چاهک محل قرارگیری اتاق ماشین و چیدمان تجهیزات مربوطه در نظر گرفته شده است.
آسانسورهای بدون اتاق ماشین: موقعیت نصب ریل های راهنما ممکن است برای انطباق با فضای شفت فشرده تنظیم شود. از آنجایی که اتاق ماشین وجود ندارد، معمولاً تجهیزاتی (مانند موتورها، کابینتهای کنترل و غیره) بر روی دیوارههای بالایی یا کناری شفت نصب میشوند که ممکن است بر روی چیدمان ریلهای راهنما تأثیر بگذارد.
طراحی براکت ریل راهنما وصفحات اتصال ریل راهنما
آسانسور با اتاق ماشین: طراحی براکت های ریل راهنما و صفحات اتصال ریل راهنما نسبتاً استاندارد است، معمولاً از مشخصات صنعتی تثبیت شده پیروی می کند، برای اکثر طرح های چاه آسانسور و انواع ریل راهنما مناسب است و توجه بیشتری به پایداری اتصال و خواص مکانیکی داده می شود. ریل های راهنما نصب و تنظیم آنها نسبتا راحت است.
آسانسورهای بدون اتاق ماشین: از آنجایی که فضای شفت فشرده تر است، طراحی براکت های راهنما و صفحات اتصال ریل راهنما باید با توجه به محل نصب تجهیزات سفارشی شود، به خصوص زمانی که تجهیزات بیشتری در بالای شفت وجود دارد. . برای انطباق با ساختارهای شفت پیچیده تر و متفاوت، باید انعطاف پذیرتر باشدراه آهن راهنماروش های اتصال
بار سازه ای
آسانسورهای دارای اتاق ماشین: از آنجایی که وزن و گشتاور تجهیزات اتاق ماشین توسط خود اتاق ماشین تحمل می شود، ریل ها و براکت های راهنما عمدتاً وزن و نیروی عملیاتی کابین آسانسور و سیستم وزنه تعادل را تحمل می کنند.
آسانسورهای بدون اتاق ماشین: وزن برخی تجهیزات (مانند موتورها) مستقیماً در شفت نصب می شود، بنابراین براکت های ریل راهنما ممکن است نیاز به تحمل بارهای اضافی داشته باشند. طراحی براکت باید این نیروهای اضافی را در نظر بگیرد تا از عملکرد روان آسانسور اطمینان حاصل شود.
منبع تصویر: Elevator World
سختی نصب
آسانسور با اتاق ماشین: از آنجایی که شفت و اتاق ماشین معمولاً فضای بیشتری دارند، نصب ریل ها و براکت های راهنما نسبتاً ساده است و فضای بیشتری برای تنظیم وجود دارد.
آسانسور بدون ماشین آلات: فضا در چاه محدود است، به خصوص زمانی که تجهیزات در دیواره بالایی یا کناری چاهک وجود دارد، ممکن است فرآیند نصب ریل های راهنما و براکت ها پیچیده تر باشد و نیاز به نصب و تنظیم دقیق تری داشته باشد.
انتخاب مواد
آسانسور با اتاق ماشین و آسانسور بدون اتاق ماشین: ریل های راهنما، صفحات اتصال ریل راهنما و مواد براکت هر دو معمولاً از فولاد با مقاومت بالا ساخته می شوند، اما براکت های راهنما و صفحات اتصال ریل راهنما آسانسورهای بدون اتاق ماشین ممکن است نیاز داشته باشند. الزامات دقت و استحکام بالاتر برای اطمینان از ایمنی و پایداری عملیاتی در مورد فضای محدود.
کنترل لرزش و نویز
آسانسور با اتاق ماشین: طراحی ریل های راهنما و براکت ها معمولاً می تواند توجه بیشتری به عایق لرزش و صدا داشته باشد زیرا تجهیزات اتاق ماشین از کابین و چاه آسانسور فاصله زیادی دارد.
آسانسور بدون اتاق ماشین: از آنجایی که تجهیزات مستقیماً در شفت نصب می شوند، ریل های راهنما، صفحات اتصال ریل راهنما و براکت ها نیاز به ملاحظات طراحی اضافی برای کاهش انتقال ارتعاش و سر و صدا دارند. از انتقال صدای تولید شده در اثر عملکرد تجهیزات به کابین آسانسور از طریق ریل های راهنما جلوگیری کنید.
زمان ارسال: 17 اوت 2024