قطعات پانچ و مهر زنی از جنس استیل ضد زنگ سفارشی

توضیحات

انواع مهرسازی

برای تضمین کارآمدترین روش برای تولید کالاهای شما، ما روش‌های کشش عمیق، چهار لغزشی، قالب پیش‌رونده، قالب‌گیری تک مرحله‌ای و چند مرحله‌ای و سایر تکنیک‌های قالب‌گیری را ارائه می‌دهیم. متخصصان شینژه ممکن است مدل سه‌بعدی آپلود شده و نقشه‌های فنی شما را بررسی کنند تا پروژه شما را با قالب‌گیری مناسب مطابقت دهند.

• قطعات عمیق‌تر از آنچه معمولاً با یک قالب واحد تولید می‌شوند، با استفاده از قالب‌ها و فازهای متعدد در قالب‌گیری تدریجی ایجاد می‌شوند. علاوه بر این، این روش امکان ایجاد هندسه‌های مختلف برای هر قطعه را با عبور از قالب‌های مختلف فراهم می‌کند. قطعات بزرگ و با حجم بالا، مانند قطعات موجود در بخش خودرو، کاربرد ایده‌آلی برای این روش هستند. مراحل مشابهی در قالب‌گیری تدریجی نیز وجود دارد، با این حال، قالب‌گیری تدریجی نیاز به اتصال قطعه کار به یک نوار فلزی دارد که در کل فرآیند کشیده می‌شود. با استفاده از قالب‌گیری انتقالی، قطعه کار بیرون آورده شده و روی یک نوار نقاله قرار می‌گیرد.
  با استفاده از مهرزنی کششی عمیق، می‌توان مهرهایی ساخت که شبیه مستطیل‌های محصور با حفره‌های عمیق هستند. به دلیل تغییر شکل شدید فلز، که ساختار آن را به شکل بلوری‌تری فشرده می‌کند، این روش مته‌های سفتی تولید می‌کند. مهرزنی کششی استاندارد نیز به طور گسترده مورد استفاده قرار می‌گیرد؛ از قالب‌های کم‌عمق‌تر برای شکل‌دهی فلز استفاده می‌شود.
  به جای شکل دادن قطعات از یک جهت واحد، روش قالب‌گیری چهارمحوره از چهار محور استفاده می‌کند. قطعات کوچک و پیچیده، از جمله قطعات الکتریکی مانند اتصالات باتری تلفن، با استفاده از این تکنیک ساخته می‌شوند. قالب‌گیری چهارمحوره به طور گسترده در صنایع الکترونیک، خودرو، هوافضا و پزشکی مورد استفاده قرار می‌گیرد زیرا انعطاف‌پذیری طراحی را افزایش می‌دهد، هزینه‌های تولید را کاهش می‌دهد و زمان تولید را سریع‌تر می‌کند.
  قالب‌گیری به هیدروفرمینگ تکامل یافته است. ورق‌ها روی قالبی قرار می‌گیرند که یک شکل پایینی و یک شکل بالایی دارد که یک کیسه روغن است که با فشار بالا پر می‌شود و فلز را به شکل قالب پایینی درمی‌آورد. می‌توان چندین قطعه را به طور همزمان هیدروفرمینگ کرد. اگرچه برای برش قطعات از ورق به یک قالب برش نیاز است، اما هیدروفرمینگ یک فرآیند سریع و دقیق است.
  خالی کردن اولین فرآیند قبل از شکل‌دهی است، که در آن قطعات از ورق جدا می‌شوند. نوعی از خالی کردن به نام خالی کردن دقیق، برش‌های دقیقی با سطوح صاف و لبه‌های صاف ایجاد می‌کند.
  روش دیگر برای قالب‌گیری که قطعات کروی کوچک تولید می‌کند، سکه‌زنی است. این روش، برآمدگی‌ها و لبه‌های ناهموار فلز را از بین می‌برد و آن را سخت می‌کند، زیرا برای ساخت یک قطعه کوچک به نیروی زیادی نیاز است.
  برخلاف سوراخکاری که شامل برداشتن مواد برای تشکیل قطعه کار است، پانچ کردن مستلزم برداشتن مواد از قطعه کار است.
  با ایجاد توالی از فرورفتگی‌ها یا بالا بردن طرح از سطح، برجسته‌کاری به فلز ظاهری سه‌بعدی می‌دهد.
  خمکاری تک محوره اغلب برای تشکیل پروفیل‌هایی به شکل U، V یا L استفاده می‌شود. فشردن فلز به داخل یا روی قالب، یا گرفتن یک طرف و خم کردن طرف دیگر روی قالب، نحوه انجام این فرآیند است. خم کردن قطعه کار برای ایجاد زبانه‌ها یا بخش‌هایی از آن به جای کل قطعه، به عنوان فلنجینگ شناخته می‌شود.

• قالب‌گیری چهارمحوره قطعات را به جای یک جهت، از چهار محور شکل می‌دهد. این روش برای ساخت قطعات کوچک و پیچیده از جمله قطعات الکترونیکی مانند اتصالات باتری تلفن استفاده می‌شود. قالب‌گیری چهارمحوره با ارائه انعطاف‌پذیری بیشتر در طراحی، هزینه‌های تولید کمتر و زمان تولید سریع‌تر، در صنایع هوافضا، پزشکی، خودرو و الکترونیک محبوب است.
• هیدروفرمینگ تکاملی از قالب‌سازی است. ورق‌ها روی قالبی با شکل پایینی قرار می‌گیرند، در حالی که شکل بالایی یک محفظه روغن است که با فشار بالا پر می‌شود و فلز را به شکل قالب پایینی در می‌آورد. چندین قطعه را می‌توان به طور همزمان هیدروفرمینگ کرد. هیدروفرمینگ یک تکنیک سریع و دقیق است، اگرچه برای برش قطعات از ورق پس از آن به یک قالب برش نیاز دارد.
• بلنک کاری (Blanking) به عنوان اولین مرحله قبل از شکل‌دهی، قطعاتی را از ورق برش می‌دهد. فاین بلنک کاری، نوعی از بلنک کاری است که برش‌های دقیقی با لبه‌های صاف و سطح صاف ایجاد می‌کند.
• سکه‌زنی نوع دیگری از سوراخ‌کاری است که قطعات گرد کوچک ایجاد می‌کند. از آنجایی که برای تشکیل یک قطعه کوچک، نیروی قابل توجهی لازم است، فلز را سخت می‌کند و پلیسه‌ها و لبه‌های ناهموار را از بین می‌برد.
• پانچ کردن نقطه مقابل سوراخکاری است؛ این روش شامل برداشتن مواد از قطعه کار به جای برداشتن مواد برای ایجاد یک قطعه کار است.
• برجسته‌سازی یک طرح سه‌بعدی در فلز ایجاد می‌کند، که یا بالای سطح قرار می‌گیرد یا از طریق یک سری فرورفتگی ایجاد می‌شود.
• خمکاری روی یک محور واحد اتفاق می‌افتد و اغلب برای ایجاد پروفیل‌هایی به شکل U، V یا L استفاده می‌شود. این تکنیک با بستن یک طرف و خم کردن طرف دیگر روی یک قالب یا فشار دادن فلز به داخل یا در مقابل یک قالب انجام می‌شود. فلنج کردن، خمکاری برای زبانه‌ها یا بخش‌هایی از یک قطعه کار به جای کل قطعه است.