براکت غیر استاندارد مهر زنی دقیق از فولاد ضد زنگ سفارشی

فولاد کربن

عناصر اصلی فولاد کربنی شامل
آهن (Fe): به عنوان عنصر اساسی فولاد کربنی، اکثریت قریب به اتفاق آن را تشکیل می دهد.
کربن (C): عنصر نامگذاری شده فولاد کربنی، محتوای آن بین 0.0218٪ تا 2.11٪ است. محتوای کربن مستقیماً بر سختی و استحکام فولاد کربنی تأثیر می گذارد.

ناخالصی ها و عناصر آلیاژی
سیلیکون (Si): فولاد کربنی معمولاً حاوی مقدار کمی سیلیکون است و محتوای آن عموماً در محدوده خاصی قرار دارد. مقدار خاص با توجه به هدف و نوع فولاد کربنی متفاوت است. سیلیکون می تواند استحکام و سختی فولاد را بهبود بخشد و در عین حال بر جوش پذیری فولاد تأثیر می گذارد.
منگنز (Mn): منگنز نیز یک عنصر رایج در فولاد کربنی است و محتوای آن حدود 0.25٪ تا 0.80٪ است. منگنز می تواند به عنوان یک عنصر تقویت کننده محلول جامد برای حذف FeO و کاهش شکنندگی فولاد استفاده شود. در عین حال، MnS را با سولفید سنتز می کند تا اثرات مضر گوگرد را کاهش دهد.
گوگرد (S) و فسفر (P): به عنوان عناصر ناخالص در فولاد کربنی، اگرچه محتوای آن بسیار کم است، اما بر عملکرد فولاد کربنی نیز تأثیر می گذارد. به عنوان مثال، وجود گوگرد باعث کاهش چقرمگی و جوش پذیری فولاد می شود، در حالی که فسفر استحکام و سختی فولاد را افزایش می دهد، اما بیش از حد باعث کاهش انعطاف پذیری و چقرمگی فولاد می شود.

سایر عناصر آلیاژی
فولاد کربنی ممکن است حاوی عناصر آلیاژی دیگری مانند کروم (Cr)، نیکل (Ni) و غیره باشد که عمدتاً برای بهبود خواص فولاد کربنی مانند مقاومت در برابر خوردگی و مقاومت در برابر دمای بالا اضافه می‌شوند. البته باید توجه داشت که محتوای این عناصر آلیاژی معمولاً کم است و محتوای خاص بسته به هدف و نوع فولاد کربنی متفاوت است.

فولاد کربن به طور گسترده در لوازم جانبی در صنایعی مانند آسانسور، ساخت و ساز و ماشین آلات استفاده می شود. به عنوان مثال، پانل کابین آسانسور وریل راهنمای آسانسوردر بالابر،براکت های ثابتواتصالات را دنبال کنیدبرای تعمیر و غیره