درب استیل ضد زنگ الاستیک قابل تنظیم سفارشی

توضیحات

انواع مهرسازی

برای اطمینان از اینکه بهترین فرآیند برای تولید محصولات شما استفاده می‌شود، ما روش‌های کشش عمیق، چهار کشویی، قالب پیش‌رونده، قالب‌گیری تک مرحله‌ای و چند مرحله‌ای و سایر گزینه‌ها را ارائه می‌دهیم. پس از ارائه مدل سه‌بعدی و نقشه‌های فنی شما، متخصصان شینژه می‌توانند پروژه شما را با قالب‌گیری مناسب مطابقت دهند.

• با استفاده از قالب‌ها و فازهای متعدد در قالب‌گیری تدریجی، می‌توان قطعات عمیق‌تری نسبت به آنچه که معمولاً با یک قالب واحد امکان‌پذیر است، ایجاد کرد. از آنجایی که قطعات از قالب‌های مختلف عبور می‌کنند، هندسه‌های متعددی نیز برای هر قطعه امکان‌پذیر است. اقلام بزرگ و با حجم بالا، مانند اقلام موجود در صنعت خودرو، برای این رویکرد ایده‌آل هستند. در قالب‌گیری تدریجی، از یک قطعه کار متصل به یک نوار فلزی که در طول کل فرآیند کشیده می‌شود، استفاده می‌شود که شبیه به قالب‌گیری انتقالی است. قطعه کار در قالب‌گیری انتقالی بیرون آورده شده و در امتداد یک نوار نقاله حرکت داده می‌شود.
• با حفره‌های عمیق، شبیه مستطیل‌های محصور، مهرهای ساخته شده با مهرزنی کششی عمیق تولید می‌شوند. از آنجایی که ساختار فلز در اثر تغییر شکل زیاد به شکل بلوری‌تری فشرده می‌شود، این روش قطعات سفتی تولید می‌کند. مهرزنی کششی استاندارد نیز اغلب استفاده می‌شود و از قالب‌های کم‌عمق‌تر برای شکل‌دهی فلز استفاده می‌شود.
• قطعات با استفاده از روش پرس چهار محوری به جای یک محور، با استفاده از چهار محور شکل داده می‌شوند. قطعات الکترونیکی مانند اتصالات باتری تلفن و سایر قطعات کوچک و ظریف با استفاده از این تکنیک تولید می‌شوند. صنایع خودرو، هوافضا، پزشکی و الکترونیک همگی از روش پرس چهار محوری استقبال می‌کنند زیرا انعطاف‌پذیری طراحی را افزایش می‌دهد، هزینه‌های تولید را کاهش می‌دهد و زمان تولید را سریع‌تر می‌کند.
• توسعه‌ی مهرزنی، هیدروفرمینگ است. ورق‌ها روی یک قالب با شکل پایین قرار می‌گیرند و قالب بالایی مانند یک کیسه روغن است که با فشار بالا پر می‌شود و فلز را به شکل قالب پایینی در می‌آورد. هیدروفرمینگ می‌تواند برای ایجاد چندین قطعه به طور همزمان استفاده شود. اگرچه هیدروفرمینگ یک فرآیند سریع و دقیق است، اما قطعات باید پس از آن با استفاده از یک قالب برش از ورق بریده شوند.
• خالی کردن اولین فرآیند قبل از شکل‌دهی است، که در آن قطعات از ورق جدا می‌شوند. نوعی از خالی کردن به نام خالی کردن دقیق، برش‌های دقیقی با سطوح صاف و لبه‌های صاف ایجاد می‌کند.
• روش دیگر برای قالب‌گیری که قطعات کروی کوچک تولید می‌کند، سکه‌زنی است. این روش، برآمدگی‌ها و لبه‌های ناهموار فلز را از بین می‌برد و آن را سخت می‌کند، زیرا برای ساخت یک قطعه کوچک به نیروی زیادی نیاز است.
• برخلاف سوراخکاری که شامل برداشتن مواد برای تشکیل قطعه کار است، پانچ کردن مستلزم برداشتن مواد از قطعه کار است.
• با ایجاد توالی از فرورفتگی‌ها یا بالا بردن طرح از سطح، برجسته‌کاری به فلز ظاهری سه‌بعدی می‌دهد.
• از یک محور خمکاری برای ساخت پروفیل‌هایی به شکل U، V یا L استفاده می‌شود. این روش شامل فشار دادن فلز به داخل یا روی یک قالب، یا بستن یک طرف و خم کردن طرف دیگر روی قالب است. خمکاری برای زبانه‌ها یا بخش‌هایی از یک قطعه کار به جای کل قطعه، به عنوان فلنجینگ شناخته می‌شود.